137 lat temu

24 lipca 1888 roku John Boyd Dunlop zgłosił swój wynalazek (oponę pneumatyczną) do opatentowania w Wielkiej Brytanii. Początkowo patent został przyznany i oznaczony numerem 10607. Patent Dunlopa został ostatecznie unieważniony z powodu istnienia wcześniejszego zgłoszenia Roberta Thomsona z 1845 roku. Mimo to jego rozwiązanie zdobyło uznanie i przyczyniło się do rewolucji w transporcie.

Potrzeba wynalazku

Pod koniec XIX wieku rozwój pojazdów napędzanych siłą mięśni oraz pierwsze próby konstrukcji samochodów i rowerów zmagały się z problemem twardych, niewygodnych kół. W tym czasie dominowały koła pełne, najczęściej wykonane z litej gumy lub metalu. Nie zapewniały one komfortu jazdy ani dobrej przyczepności na nierównych nawierzchniach. Wzrost popularności rowerów w Wielkiej Brytanii stworzył zapotrzebowanie na bardziej komfortowe rozwiązania.

John Boyd Dunlop, szkocki weterynarz mieszkający w Belfaście, zauważył problemy swojego syna z jazdą na rowerze po nierównych drogach. Zaczął eksperymentować z elastycznymi rurkami wypełnionymi powietrzem. Dzięki temu stworzył pierwszą działającą oponę pneumatyczną, która znacznie poprawiała komfort jazdy.

Pierwsza opona

Dunlop wykorzystał cienkie gumowe rurki, które owijał wokół obręczy koła roweru. Rurki sklejał i pompował powietrzem za pomocą pompki. Opona była przymocowana do obręczy za pomocą płótna i kleju. Efekt był zdumiewający – rower poruszał się płynnie, a jazda była znacznie wygodniejsza. Dunlop przetestował wynalazek w wyścigach rowerowych, gdzie jego opony znacznie przewyższały tradycyjne rozwiązania.

Przełomowe znaczenie

Wynalazek Dunlopa był przełomem w rozwoju rowerów, a później także samochodów. Pneumatyczne opony znacznie poprawiły komfort i bezpieczeństwo jazdy. Założył on firmę Dunlop Pneumatic Tyre Company, która szybko się rozwinęła. W ciągu kilku lat opony Dunlopa zostały zastosowane w motoryzacji, w tym w pierwszych samochodach. Zrewolucjonizowały również przemysł lotniczy i maszynowy.

Opony pneumatyczne umożliwiły szybszy rozwój infrastruktury drogowej. Znacząco wpłynęły na konstrukcję zawieszenia pojazdów i ogólny komfort użytkowników. Przyczyniły się także do wzrostu popularności wyścigów rowerowych i motoryzacyjnych.

Wynalazek Dunlopa pokazuje, jak prosty pomysł może zmienić oblicze całej epoki technologicznej. Do dziś opony pneumatyczne są standardem w większości pojazdów na świecie. John Boyd Dunlop przeszedł do historii jako jeden z pionierów nowoczesnego transportu.

57 lat temu

20 lipca 1968 roku oficjalnie uruchomiono zaporę wodną w Solinie oraz związany z nią największy sztuczny zbiornik wodny w Polsce. Znajduje się on na rzece San w województwie podkarpackim, w Bieszczadach. Budowa zapory rozpoczęła się w 1956 roku, a zakończyła po 12 latach intensywnych prac inżynieryjnych.

Uroczyste oddanie obiektu do użytku miało miejsce właśnie 20 lipca 1968 roku. Zapora osiąga wysokość 82 metry, co czyni ją najwyższą w Polsce. Jej długość wynosi 664 metry, a szerokość podstawy dochodzi do 60 metrów. Zalew Soliński, powstały w wyniku spiętrzenia Sanu, ma powierzchnię około 22 km². Jego pojemność całkowita to 472 miliony m³ wody. Zalew utworzono głównie w celu produkcji energii elektrycznej, retencji wody i ochrony przeciwpowodziowej.

Budowa zapory

Budowa była prowadzona przez polskie przedsiębiorstwa inżynieryjne, bez udziału firm zagranicznych. W projekcie tym uczestniczyli wybitni polscy inżynierowie budownictwa wodnego i geotechniki (Bolesław Kozłowski, Karol Pomianowski oraz Feliks Niczkie). Elektrownia wodna Solina, zlokalizowana w zaporze, została wyposażona w turbiny typu Francisa. Elektrownia produkuje średnio ponad 200 GWh energii elektrycznej rocznie. Jej moce wykorzystywane są głównie w szczycie zapotrzebowania energetycznego.

Zalew Soliński pełni również funkcję zbiornika retencyjnego, chroniąc dolinę Sanu przed powodziami. Projekt objął także przesiedlenie kilku wsi, m.in. dawnej Soliny, która została zalana. Nową wieś Solina odbudowano na wyżej położonym terenie. Zaporę wykonano z betonu i wzmocniono systemem kotew gruntowych. Konstrukcja przetrwała bez większych modernizacji przez dziesięciolecia, świadcząc o jej jakości. W czasie budowy wykonano również wiele prac towarzyszących – drogi, mosty, tunele technologiczne.

Zalew Soliński

Zbiornik Soliński odmienił oblicze Bieszczadów, dając impuls do rozwoju turystyki i rekreacji. Powstały tu przystanie żeglarskie, kąpieliska, hotele i ośrodki wypoczynkowe. Region stał się jednym z najważniejszych punktów turystycznych w Polsce południowo-wschodniej. Wokół jeziora wytyczono szlaki piesze, rowerowe i edukacyjne. Tereny objęto ochroną przyrodniczą, zachowując lokalne ekosystemy. Zbiornik przyczynił się też do rozwoju infrastruktury – dróg, energetyki, usług publicznych. Dzięki niemu możliwe było zapewnienie stabilnych dostaw energii elektrycznej na Podkarpaciu.

Elektrownia

Elektrownia wodna w Solinie to również obiekt rezerwowy w krajowym systemie energetycznym. Jest zdolna do szybkiego włączenia mocy w razie awarii innych źródeł. Zbiornik i zapora stanowią dziś symbol polskiej myśli inżynierskiej okresu PRL-u. Wielu specjalistów uznaje projekt Soliny za jeden z największych sukcesów hydrotechniki w Polsce. Do dziś obiekt jest czynnie eksploatowany, bezpieczny i wydajny. W 2013 roku oddano do użytku nowoczesną elektrownię szczytowo-pompową Solina II, wspomagającą system. Obiekt jest także udostępniony turystom – możliwe są wycieczki po wnętrzu zapory.

150 lat temu

25 czerwca 1875 w The British Journal of Photography ukazał się artykuł o tym jak zastosować rolowany papier negatywowy zamiast szklanych płyt w fotografii, podpisany przez Leona Warnerke.

Pod tym nazwiskiem kryje się postać polskiego inżyniera Władysława Małachowskiego, który po upadku powstania styczniowego, zmuszony do emigracji, osiedlił się w Londynie. Niestety, już do końca życia posługiwał się wyłącznie przybranym nazwiskiem, które można często spotkać w fachowej literaturze fotograficznej.

Rolowany papier negatywowy

W 1875 roku zbudował aparat, w którym zastosował kasetę zwojową z papierem negatywowym umożliwiającą zrobienie aż 100 zdjęć. 13 lat później powstał wzorowany na jego pomyśle pierwszy amatorski aparat fotograficzny Kodak.

Sensytometr

Innym wkładem Małachowskiego w rozwój fotografii był stworzony przez niego w 1881 roku sensytometr – pierwsze narzędzie do pomiaru światłoczułości. Przez kolejnych 20 lat czułość materiałów negatywowych była podawana w 25 stopniowej skali Warnerkego. To on stworzył podwaliny o dzisiejszej skali ISO.

Rewolucja w fotografii

Małachowski zrewolucjonizował fotografię – roll-on papier i systemy kasetowe stały się podstawą nowoczesnej fotografii amatorskiej, a jego metoda suszenia emulsji i pomiar czułości odegrały istotną rolę w standardach branżowych

Entuzjastom smartfonów warto przypomnieć jego słowa z 1885 r.:

„Nowoczesny fotograf nie lubi skomplikowanych manipulacji. Jeśli jakiś dobry geniusz zrealizowałby marzenia nowoczesnego entuzjasty fotografii, aparat fotograficzny przedstawiałby coś na kształt tabakiery…”

144 lata temu

23 czerwca 1881 roku na Srebrnym Jeziorze w Gatczynie, niedaleko Petersburga, odbył się pierwszy publiczny pokaz okrętu podwodnego skonstruowanego przez polskiego inżyniera Stefana Drzewieckiego. Wydarzenie miało charakter oficjalny i zgromadziło wielu przedstawicieli carskiego dworu, w tym cara Aleksandra III. Pokaz był ważnym momentem w rozwoju techniki morskiej w Rosji i całej Europie.

Okręt Drzewieckiego miał cylindryczny kształt i mierzył około 5 metrów długości. Jednostka przeznaczona była dla jednej osoby, która obsługiwała napęd ręczny – śrubę poruszaną za pomocą korby. System balastowy umożliwiał kontrolowane zanurzenie i wynurzenie. Wnętrze wyposażono w rezerwuar sprężonego powietrza, co zapewniało krótkotrwałe przebywanie pod wodą. Sterowanie odbywało się za pomocą prostych sterów poziomych i pionowych.

Pokaz okrętu Drzewieckiego

W trakcie pokazu okręt zanurzył się zgodnie z planem, wykonał kilka manewrów pod wodą i bezpiecznie powrócił na powierzchnię. Publiczność była pod wrażeniem precyzji działania urządzenia. Reakcje obecnych, w tym oficjeli wojskowych i naukowców, były bardzo pozytywne. Pokaz uznano za dowód skuteczności nowej technologii oraz potwierdzenie kompetencji wynalazcy.

Wkrótce po pokazie rosyjska marynarka wojenna zleciła budowę kolejnych egzemplarzy według projektu Drzewieckiego. Każdy z nich był udoskonalany – wprowadzono m.in. napęd elektryczny, co znacznie zwiększyło możliwości operacyjne jednostek. Z czasem okręty podwodne stały się poważnym elementem strategii wojsk morskich.

Dalsze prace

Demonstracja z 1881 roku miała ogromne znaczenie dla dalszego rozwoju okrętów podwodnych. Pokazała, że możliwe jest praktyczne wykorzystanie tego typu jednostek w działaniach wojennych i rozpoznawczych. Drzewiecki, jako konstruktor i innowator, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu nowoczesnej inżynierii morskiej.

Po sukcesie w Gatczynie Drzewiecki kontynuował badania nad techniką napędową i lotnictwem. Opracował m.in. nowe modele śrub okrętowych oraz analizował opór cieczy. Jego wkład w rozwój hydrodynamiki i aerodynamiki został doceniony przez środowiska naukowe w Rosji i Europie.

Pokaz w Gatczynie był nie tylko prezentacją nowego wynalazku, ale również symbolem przejścia od eksperymentów do praktycznych zastosowań inżynierii podwodnej. To wydarzenie na trwałe zapisało się w historii techniki jako przykład wizji, odwagi i skuteczności działania.

PUT Absolvent's Day 2025

Centrum Praktyk i Karier PP oraz Politechnika Innowacje Sp. z o.o., zaprasza w mury Politechniki Poznańskiej na PUT Absolvent's Day 2025
Wydarzenie odbędzie się w dniu 5 czerwca 2025 r., w godzinach 9:00 - 15.00 w Centrum Wykładowo – Konferencyjnym PP, przy ul. Piotrowo 2 w Poznaniu.

PUT Absolvent’s Day to event przygotowany dla studentów i absolwentów Politechniki Poznańskiej. Organizowany jest po to, by ułatwić studentom kończącym naukę, wejście na rynek pracy. Wydarzenie ma charakter targów, gromadzi firmy, które dysponują ofertami zatrudnienia dla absolwentów Politechniki Poznańskiej.

Podczas tegorocznego PUT Absolvent’s Day, Politechnika Poznańska będzie gościć 30 firm z różnych branż, m.in. motoryzacyjnej, informatycznej, budowlanej, automatycznej, telekomunikacyjnej, finansowej, FMCG oraz wielu innych. Różnorodność branż pozwoli studentom na wybranie najbardziej dogodnej firmy, w której będą mogli rozwijać siebie i swoje umiejętności w przyszłym miejscu pracy. Wzorem lat ubiegłych, tego dnia, odbywać się będą na terenie uczelni, Dni Dydaktyki, organizowane przez Samorząd Studentów PP.

Jak co roku, na odwiedzających czekać będzie mnóstwo atrakcji. Wystawcy przygotowali loterie, konkursy, poczęstunki oraz mnóstwo gadżetów.

W imieniu organizatorów serdecznie zapraszamy do skorzystania z okazji na zapoznanie się z wymaganiami rynku pracy, porozmawiania z przedstawicielami firm w niezobowiązującej atmosferze i być może znalezienia swojej wymarzonej pracy.

PUT Absolvent's Day 2025 już 5 czerwca w centrum Wykładowo – Konferencyjnym Politechniki Poznańskiej.

Więcej informacji znajdziesz na stronie PUT Absolvent's Day 2025

Zapraszamy również na Targi Pracy, które odbędą się 22 maja 2025 roku w Centrum Nowoczesnego Kształcenia Politechniki Białostockiej.

Organizatorem jest Biuro Karier i Współpracy z Absolwentami PB

Więcej informacji już wkrótce.